Geçenlerde uzun süredir uğramadığım mothercare uğrama fırsatı buldum.Bu sonbahar sezonunu çok beğendim.Ben minik kokoşum için özelliklle yağmur botunu vede şu ugg botlara benzeyen botları almayı düşünüyorum.Ayrıca renkli skinny jeanleride çok beğendik özellikle babası bayıldı.Duru daha küçükken mothercareden aldığım skinny jeani herkes çok beğeniyor hala da giyiyor.Ona benzer füme renginide buldum onuda listeye ekliyorum.Ayrıca üstlerde pek bir güzel.Ayyy neyse yani hepsini beğendim açıkcası.Şimdi de sizlerle paylaşıyorum.
29 Eylül 2012 Cumartesi
28 Eylül 2012 Cuma
DURUNUN MUTFAK GÜNLÜĞÜ
Bulaşık makinesini boşalttığımı gören duru anında yanımda biter.Bana tek tek tabakları verir yine tek tek kaşıkları çatalları falan verir.Yardım eder annesine.Kız çocucuğu işte küçükten başlar bu işlere.Ama macera makine boşaldığında başlar.İçindeki sepetleri falan çıkarır kaşıkların bir kısmını alır küçük çapta bir olay yaratır kendince minik kuşum:)Velhasıl bizim yeni yıkanmış gıcır gıcır çatallar kaşıklar aynen makineye geri konur...
27 Eylül 2012 Perşembe
SONUNDA SAHALARA DÖNÜŞ
Fazlasıyla gecikmeli olarak ama gayet hızlı ve aktif bir
şekilde sahalara dönüş yapıyorum sevgili arkadaşlar.İnternet işi çok uzadı bu
nedenle çok uzak kaldım blogumdan sizlerden.ama elimden geldiğince telefondan
takip ettim yorum yapamasam da haberdar oldum her şeyden.
Öncelikle yeni yaşamımızdan merhaba demek istiyorum. İnsan
hayatı diyorum nasılda değişiveriyor bir anda.hergün gittiğin hatta belki
oflayarak gittiğin yerler yollar ayrılmak zorunda kaldığında nasılda anlam
kazanıyor.Fatsayı okulumu arkadaşlarımı çook özlüyorum.içim sızlıyor
hatırladıkça.hee burada mutlu değilmiyim çok mutluyum keyfim yerinde kızım çok
ama çok mutlu ama içimde ince bir sızı var.helede okul açıldığı gün o sızı
sızım sızım sızladı.bambaşka bir okulda bambaşka insanlarla kendimi çok uzak
hissettim.bir de ilkokulda olmak dahada içime oturdu.ben ortaokul çocuklarına
alışmıştım onlarla uğraşmayı daha çok seviyordum.Tabi birde öğlenci olmak da
eskiyi arattı bana.ne bileyim yaaa eşim
diyor ki rahatına bak aslında öyle yapmak lazım ama işte alışkanlıklardan
vazgeçmek de zoruma gidiyor.Neyse artık yapacak söyleyecek hiçbir şey
yok.rahatımız yerinde bunun tadını çıkarmak lazım.ruhi analizim dışında bu taşınma
işi beni mahvetti.resmen bittim.daha uzun bir süre kıpırdamak istemiyorum
yerimden.yeni evimizi de sevdim alıştım hatta artık.karadeniz karşısından
Yeşilırmak karşısına geçiş yaptım.ama her zaman deniz manzarasını tercih ederim
yinede.karşımızda lunapark var.her akşam ışıkları yanınca duru çok mutlu
oluyor.bende her odadan o ışıkları görünce nedense keyif alıyorum
çocuklaşıyorum.ayrıca yine karşımızda parklar kafeler falan var orada düğünler
oluyor ve neredeyse hergün havayi fişek gösterisi izliyoruz.İşte o zaman
deymeyin duruşun keyfine.
Bundan sonraki postlarımda yeni evimi siz sevdiklerimle paylaşıcam inşallah.Yenilikler insanı mutlu ediyor yinede.hepinize koskocaman sevgilerimi yolluyorum.umarım beni unutmamışsınızdır bu uzun süreçte:))
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)